15.9 C
Los Angeles
Friday, April 18, 2025

ਮੈਂ ਦੁਨਿਆਵੀ ਬੰਦਾ

ਮੈਂ ਦੁਨਿਆਵੀ ਬੰਦਾ ਮੇਰੀ ਮੰਗ ਵੀ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ
ਮੰਗਣ ਕਰਕੇ ਆਉਂਦੀ ਸੰਗ ਵੀ ਜਿਹੜੀ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ

ਸਾਨੂੰ ਲਗਦੈ ਸਾਡੀ ਤਾਂ ਮਾਸ਼ੂਕ ਮੁਹੱਬਤ ਏਹੀ ਏ
ਤਾਹੀਂ ਇਸਨੂੰ ਲੈਕੇ ਦਿੱਤੀ ਵੰਗ ਵੀ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ

ਸਾਨੂੰ ਨਾ ਕੋਈ ਖ਼ਬਰ ਖ਼ੁਮਾਰੀ ਵਾਲੀ ਨਾਹੀਂ ਮਸਤੀ ਦੀ
ਸਾਡੀ ਦਾਰੂ ਦੁਨੀਆ ਸਾਡੀ ਭੰਗ ਵੀ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ

ਉਹ ਖ਼ਬਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਕਿਹੜੀ ਕੁਦਰਤ ਨਦੀ ਪਹਾੜਾਂ ਦੀ
ਸਾਨੂੰ ਲੱਭੇ ਤਹਿਖ਼ਾਨੇ ਸੁਰੰਗ ਵੀ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ

ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਹੀ ਮੇਲ ਮੁਲਾਝੇ ਸਿੱਖਿਆ ਹਾਂ
ਸਾਂਝ ਵੀ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ ਤੇ ਜੰਗ ਵੀ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ

ਹੋਰ ਹੋਣਗੇ ਜਿੰਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ਤੂੰ ਨਾਦ ਅਨਾਦ ਸੁਨਾਉਦਾ ਏਂ
ਸਾਡੀ ਤਾਂ ਸੰਗੀਤਕ ਟਾਰ ਤਰੰਗ ਵੀ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ

ਅੰਦਰੋਂ ਪਰ ਹੁਣ ਇੱਕ ਸ਼ਾਇਰ ਸਰਤਾਜ ਹੁਰਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਏ
ਬਹੁਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੁਣ ਦੀਵਾਰ ਤੂੰ ਵੀ ਲੰਘ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ

ਮੈਂ ਦੁਨਿਆਵੀ ਬੰਦਾ ਮੇਰੀ ਮੰਗ ਵੀ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ
ਮੰਗਣ ਕਰਕੇ ਆਉਂਦੀ ਸੰਗ ਵੀ ਜਿਹੜੀ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਦੀ

ਇਹਸਾਸ

ਇਹਸਾਸ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ, ਇਹਦਾ ਨਾਮ ਬੀ ਕੀ ਰੱਖਣਾ, ਇਹਦਾ ਨਾਮਕਰਨ ਕਰਕੇ ਇਹਨੂੰ ਆਮ ਨਾ ਕਰ ਬੈਠੀ! ਪੁੱਜਣਾ ਹੈ ਜੇ ਮੰਜਿਲ ਤੇ, ਰੁਕ ਜਾਵੀਂ ਨਾ ਰਸਤੇ ਤੇ, ਤੂੰ ਝੰਡ ਦੀ ਸ੍ਹਾਵੇਂ ਬੀ ਰਾਮ ਨਾ ਕਰ ਬੈਠੀ! ਇਹਨੂੰ ਕਵਿਤਾ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ, ਇਹ ਪਿਆਰ ਦੀ ਦੇਵੀ ਹੈ, ਇਹਨੂੰ ਨਾਮ ਤੇ ਧਨ ਖਾਤਿਰ ਨਿਲਾਮ ਨਾ ਕਰ ਬੈਠੀ! ਓ ਮੰਨਿਆ ਕੇ ਹਨੇਰਾ ਹੈ, ਪਾਰ ਸੀਸ ਝੁਕਾ ਉਸਨੂੰ, ਪਰਬਤ ਦੇ ਵੇਲੇ ਹੀ ਕਿਤੇ ਸ਼ਾਮ ਨਾ ਕਰ ਬੈਠੀ! ਤੂੰ ਪੀਲੀਆ ਪੱਤਿਆਂ ਤੇ, ਲਿਖ ਬੈਠੀ ਨਾ ਕਵਿਤਾਵਾਂ, ਇੰਜ ਪਿਆਰ ਦੇ ਨਗਮੇ ਦਾ ਅੰਜਾਮ ਨਾ ਕਰ ਬੈਠੀ! ਰੰਗ ਮਹਿਕ ਤੇ ਖੁਸ਼ਬੂਆਂ, ਸਬੱਬ ਉੱਡ...

ਮੋਤੀਆ ਚਮੇਲੀ

ਮੋਤੀਆ ਚਮੇਲੀ ਬੇਲਾ ਕੇਤਕੀ ਧਰੇਕ ਫੁੱਲ ਤਾਰਾਮੀਰਾ ਸਰ੍ਹੋਂ ਤੇ ਫਲ੍ਹਾਈ ਦੇ ਕੇਸੂ ਕਚਨਾਰ ਨੀ ਸ਼ਰ੍ਹੀਹ ਤੇ ਅਮਲਤਾਸ ਤੇਰੇ ਲਈ ਹੀ ਖੇਤਾਂ 'ਚ ਉਗਾਈਦੇ ਕੇਤਕੀ ਦਾ ਫੁੱਲ ਤੇਰੇ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਲਾਵਾਂ ਦੇਖੀਂ ਡਿੱਗੇ ਨਾ ਖ਼ਿਆਲ ਜਰਾ ਰੱਖ ਨੀ ਕਾਸ਼ਣੀ ਜਿਹੇ ਰੰਗੇ ਨੀ ਧਰੇਕ ਵਾਲੇ ਫੁੱਲ ਤੇਰੀ ਚੁੰਨੀ ਤੇ ਲਗਾਵਾਂ ਸਵਾ ਲੱਖ ਨੀ ਚਰ੍ਹੀ ਦਿਆਂ ਸਿੱਟਿਆਂ ਦਾ ਬਣੂੰਗਾ ਪਰਾਂਦਾ ,ਫੁੱਲ ਸਣ ਵਾਲੇ ਗੋਟਿਆਂ ਨੂੰ ਲਾਈਦੇ ਅਲਸੀ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਬਣਾ ਲਵਾਂਗੇ ਗਜਰੇ ਨੀ ਹਾਰ ਟਿੱਕਾ ਝਾਂਜਰਾਂ ਤੇ ਬੁੰਦੇ ਨੀ ਕਣਕਾਂ ਦੇ ਸਿੱਟਿਆਂ ਦੇ ਬਣੂੰਗੇ ਕਲਿੱਪ ਮੈਂ ਉਡੀਕਦਾ...

ਜੋ ਹਾਰਾਂ ਕਬੂਲੇ ਨਾ

ਜੋ ਹਾਰਾਂ ਕਬੂਲੇ ਨਾ ਖੇਲ੍ਹਣ ਦੇ ਪਿੱਛੋਂ, ਲੜਾਕੂ ਹੋਊ ਓਹ ਖਿਡਾਰੀ ਨੀ ਹੋਣਾ। ਜੋ ਦਾਅ ‘ਤੇ ਲਗਾ ਕੇ ਦੁਚਿੱਤੀ ‘ਚ ਪੈ ਜਾਏ, ਵਪਾਰੀ ਹੋਏਗਾ ਜੁਆਰੀ ਨੀ ਹੋਣਾ। ਫ਼ਤਹਿ ਵਰਗੀ ਜੇ ਤਾਜਪੋਸ਼ੀ ਨਹੀ ਏ, ਤਾਂ ਹਾਰਨ ਦੇ ਵਾਲ਼ਾ ਵੀ ਦੋਸ਼ੀ ਨਹੀ ਏ, ਮਗਰ ਸ਼ਰਤ ਹੈ ਕਿ ਨਮੋਸ਼ੀ ਨਹੀ ਏ, ਕੋਈ ਬੋਝ ਇਸ ਕੋਲ਼ੋਂ ਭਾਰੀ ਨੀ ਹੋਣਾ। ਕਿ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਹਾਰਨਾ ਏ ਜ਼ਰੂਰੀ, ਕਿ ਭਖਦਾ ਲਹੂ ਠਾਰਨਾ ਏ ਜ਼ਰੂਰੀ, ਤੇ ਹੰਕਾਰ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਏ ਜ਼ਰੂਰੀ, ਜੀ ਫਿਰ ਹਾਰਨਾ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਨੀ ਹੋਣਾ। ਜੋ ਹਵਨਾਂ ਦੀ ਅਗਨੀ ਨੂੰ ਅੱਗ ਵਾਂਗ ਸੇਕੇ, ਜੋ ਮੱਥੇ ਟਿਕਾਵੇ ਮਗਰ...