ਅੱਖੀਆਂ ਦਾ ਸਾਵਣ

ਸੀਨੇ ਪੈਂਦੀਆਂ ਨੇ ਸੱਲਾਂਯਾਦ ਔਂਦੀਆਂ ਨੇ ਗੱਲਾਂਜਦੋਂ ਜੁਦਾ ਹੋਣ ਵੇਲੇਗਲ ਲਾਉਣ ਲੱਗੇ ਰੋਏਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰਵਰੌਣ ਲੱਗੇ ਰੋਏਅਸੀਂ ਕਰ ਕਰ ਚੇਤੇਇੱਕ ਪਲ ਵੀ ਨਾ ਸੁੱਤੇ ਜਦੋਂ ਜਾਂਦੀ ਵਾਰੀ ਦਿੱਲੀਦੇ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਉੱਤੇਤੁਸੀਂ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਰੋਏਅਸੀਂ ਔਣ ਲੱਗੇ ਰੋਏਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ...ਅਸੀਂ ਏਥੇ ਤੁਸੀਂ ਉੱਥੇਇੱਕ ਦੂਜੇ ਕੋਲੋਂ ਦੂਰਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਮਜਬੂਰਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਬੇਕਸੂਰਅਸੀਂ ਅਖੀਆਂ 'ਚਅੱਥਰੂ ਲੁਕੌਣ ਲੱਗੇ ਰੋਏਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ...ਜੰਮੇ ਅੱਖੀਆਂ 'ਚ ਹੰਝੂਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਫਰਿਆਦਾਂਸਾਡੇ ਦਿਲ ਦੀ ਸਲੇਟ ਤੇਜੋ ਲਿਖੀਆਂ ਸੀ ਯਾਦਾਂਅਸੀਂ ਅੱਜ ਉਹਨਾਂ ਯਾਦਾਂਨੂੰ ਮਿਟਾਉਣ ਲੱਗੇ ਰੋਏਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ...

(ਫ਼ਿਰੋਜ਼ ਖਾਨ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ 'ਚ ਫਿਲਮ 'ਮੰਨਤ' ਦਾ ਗੀਤ)ਆ ਆਪਾਂ ਕਿਤੇ ਕੱਲੇ ਬਹਿਕੇਦਿਲ ਦੇ ਦਰਦ ਵੰਡਾਈਏਤੂੰ ਹੋਵੇਂ ਇਕ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂਕੁੱਲ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਈਏਕੁੜੀ :ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਛੱਲਾਂ ਹੋਵਣਤੂੰ ਹੋਵੇਂ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂ।ਮੁੰਡਾ :ਪਿਆਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹੋਵਣਤੂੰ ਹੋਵੇਂ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂਕੁੜੀ :ਕੁਝ ਗੱਲਾਂ ਤੂੰ ਕਰੇਂਕੁਝ ਗੱਲ ਮੈਂ ਕਰਾਂਮੁੰਡਾ :ਮੁੱਕੇ ਨਾ ਸਾਡੀ ਮੁਲਾਕਾਤਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਛੱਲਾਂ ਹੋਵਣਮੁੰਡਾ :ਮੋਰਾਂ ਦੀ ਰੁਣ-ਝੁਣ ਹੋਵੇਚਿੜੀਆਂ ਦੀਆਂ ਚਹਿਕਾਂ ਹੋਵਣਕੁੜੀ :ਪੌਣਾਂ ਵਿਚ ਘੁਲੀਆਂ ਨਾਜ਼ੁਕਕਲੀਆਂ ਦੀਆਂ ਮਹਿਕਾਂ ਹੋਵਣਮੁੰਡਾ :ਰਿੰਮ-ਝਿੰਮ ਜਿਹੀ ਹੋਈ ਹੋਵੇ।ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ ਮੈਂ ਹੋਵਾਂਕੁੜੀ :ਹੋਰ ਨਾ ਕੋਈ ਹੋਵੇ ।ਤੂੰ ਹੋਵੇਂ...

ਤੈਂ ਜਿਹਾ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਨਾ ਕੋਈਤੈਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰ ਕਰ ਰੋਇਆਂਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰੇ ਜੋ ਵਾਅਦੇਮੈਂ ਵਾਅਦਿਉਂ ਮੁਨਕਰ ਹੋਇਆਂਵਤਨਾਂ ਤੋਂ ਆਇਆ ਤੇਰਾ ਖਤ ਪੜ੍ਹਕੇਨੀ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਨਾ ਆਉਂਦੀਸਾਨੂੰ ਪਰਦੇਸੀਆਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇਨੀ ਕਾਹਨੂੰ ਅੱਥਰੂ ਵਹਾਉਂਦੀਯਾਦ ਹੈ ਉਹ ਵੇਲਾ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਜੁਦਾ ਹੋਏ ਸਾਂਰੱਬ ਦੀ ਸਹੁੰ ਭਾਦਰੋਂ ਦੇ ਮੀਂਹ ਵਾਂਗੂੰ ਰੋਏ ਸਾਂਬੀਤੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਨੀਸਾਡੀ ਰੂਹ ਕੁਰਲਾਉਂਦੀਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰਦੇਸੀਆਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ...ਏਥੇ ਆ ਕੇ ਹੁੰਦੀ ਜਿਹੜੀ ਭੁੱਲ ਤੂੰ ਨੲ੍ਹੀਂ ਜਾਣਦੀਪੌਂਡਾਂ ਸਾਹਵੇਂ ਪੈਸਿਆਂ ਦਾ ਮੁੱਲ ਤੂੰ ਨੲ੍ਹੀਂ ਜਾਣਦੀਮੈਂ ਵੀ ਏਥੇ ਆ...